ഉള്ളിലൊരു
പൂതി
വളരുന്നു.....
വേരുകള്
ആഴത്തില്
ആഴ്ന്നാഴ്ന്ന്
പോയോരു
തേന്മാവു
ഞാന്......
അപ്പുറത്തെ
തൊടിയിലോരു
പിച്ചകപ്പൂവള്ളി
കാറ്റിലുലഞ്ഞ്
എത്തി
നോക്കുന്നുണ്ട്
എന്ത്
മുഗ്ധ ലാവണ്യമാണ്
എന്ത്
സൌരഭ്യമാണ്...
മുത്തുപൊഴിയുംപോലുള്ളൊരാ
പാല്ച്ചിരി
ഹൃത്തിലുടക്കി
വലിക്കുന്നു...
എങ്കിലും
ഹാ......കഷ്ടം
പാഴ്മരത്തിന് ചില്ലയതൊന്ന്
മാത്രമേ കിട്ടിയുള്ളൂ
പറ്റിച്ചേര്ന്നു വളരുവാന്
ഇപ്പുറത്തുണ്ടേതോ
കാട്ടുകരിവള്ളി
ചുറ്റിപ്പടര്ന്നിട്ടു
വല്ലാതെ ശ്വാസം
മുട്ടുന്നുണ്ട്
തേന്മാവിന്...!
സൃഷ്ടിച്ചോരീശനു മറിയാതിരിക്കില്ലല്ലോ
പോലുള്ളൊരീ ജീവിത ചോദന
ചിത്ര ശലഭങ്ങളായെന്റെ
ഉള്പ്പൂവിതളില് നിന്നും
നെടുവീര്പ്പുകള്
പൊട്ടിവിടര്ന്നു
പറക്കുവാന് കൊതിക്കുന്നു...
പക്ഷേയതിനാവില്ല...
ആഴത്തില്
വേരുകളാഴ്ന്നാഴ്ന്ന്
പോയോരു തേന്മാവ് ഞാന്....
അതിമോഹം ആപത്ത്.....
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂനന്നായിരിക്കുന്നു
ആശംസകള്
നല്ല വരികൾ..
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂതേനൂറും വരികള്
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂനല്ല വരികൾ
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂനല്ല കവിത
വേലിയേ നോക്ക് പര സഹായമില്ലാതെ നില്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ ....ആരെയും ചായാതെ
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂമുല്ലപ്പൂ ഗന്ധം കാറ്റത്ത്...
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂതേന്മാവിൻ പൂതി കൊമ്പത്ത്..
പറ്റി,ല്ലടുക്കുവാൻ ചാരത്ത്...
കണ്ടു ചിരിച്ചുവോ ജന്നത്ത്..!!
മനോഹരമായ കവിത അനുരാജ്.
ശുഭാശംസകൾ...
good one
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂഅതെ.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ