പണ്ട് മലര്‍ വിറ്റ്
തെരുവിലൂടലഞ്ഞ പകലിന്റെ സാന്ദ്രതകള്‍
വെറുതെ പകല്‍ കിനാവ് കണ്ട്
പാതി മയങ്ങിയുണര്ന്നെഴുന്നേറ്റ
പാതയോരത്തെ പേരറിയാത്ത
വടുവൃക്ഷത്തണലുകള്‍.......
വ്രണിത നാണ്യങ്ങളെണ്ണി തുരുമ്പിച്ച
പകലറുതികള്‍ ........
മണിമേടകള്‍ തന്‍ കിളിവാതിലിലൂടെ
ഒഴുകിയെത്തിയ
കിളിനാദങ്ങള്‍.....കളമൊഴികള്‍
ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ തന്‍ ഇന്ദ്രജാലങ്ങള്‍
കുടില വേഷം കെട്ടി പാഞ്ഞോരെന്‍
മോഹത്തിന്റെ കുതിരകള്‍
കുളമ്പുടഞ്ഞു കാല്‍മുടന്തി
തളര്‍ന്നു വീണ താഴ്വരകള്‍
ഒഴിഞ്ഞ പാനപാത്രങ്ങള്‍
മധുചഷകങ്ങള്‍........
എരിഞ്ഞടങ്ങുന്ന ചിതയിലും
ആര്‍ക്കെന്നോ എന്തിനെന്നോ ഇല്ലാതെ
വെറുതെ മോഹിക്കുന്ന ഒരു ഹൃദയം ..!!
വെന്തു നീറുന്ന ഇന്ദ്രിയങ്ങളുടെ
നിലയ്ക്കാത്ത സ്പന്ദനവും
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ